Wat een match! Bloed, zweet en tranen heeft het gekost maar de voldoening achteraf was des te groter achteraf. Zo ook bij coach Hein Vanhaezebrouck, Julien De Sart, Davy Roef en penaltyheld Céderick Van Daele.
Hein Vanhaezebrouck: "Een boost voor het team"
Reactie Céderick Van Daele
Wat 14 februari voor romantici is, lijkt 23 februari voor Gentenaars te worden. Dag op dag zes jaar na het sprookje van Wembley vierden we terug in Europa. En vooral Céderick Van Daele – wat een sprookje, Disney, waar ben je? Céderick wie? Die lefgozer die debuteerde in Europa en u in extase bracht door de beslissende penalty binnen te knallen. “Dank u, dank u, dank u”, nam de 22-jarige jonkie de lofbetuigingen met een smile in ontvangst.
“’t Is niet voor zijn schoon ogen dat ik hem inbracht”, onthulde zijn coach op de persconferentie. De geboren Gentenaar was de story teller van zijn eigen verhaal: “Voor ik inviel vroeg hij mij: ‘Wil je trappen?’ Baja, sowieso”. ‘Lefgozer’ werd hierboven niet random gekozen, hoor. “Ik weet dat ik een penalty kan trappen en wil me hier bewijzen.” Toen de coach dan vroeg welke hij wou trappen, koos hij… “De beslissende natuurlijk. Ik had wel stress – hartslag heel hoog – maar ik was heel blij toen ik hem binnen schoot.“ En zo knalde hij hem binnen in zijn favoriete hoek, zonder twijfelen. “Ik denk niet dat ze mijn penalty’s gingen analyseren van in eerste nationale”, lachte hij.
Het startschot van een heuse vreugde uitbarsting – alle Buffalo’s kwamen uitzinnig naar hem toegelopen. Zijn frank moest echter nog vallen. “Ik had eerst niet door dat we gewonnen hadden omdat ik zo hard focuste op mijn penalty”, maakte hij zijn verhaal extra verfilmingswaardig. “Toen ik iedereen zag lopen was het een complete ontlading” En of. Dank u en proficiat Céderick. (RG)
