‘It’s been a long road, but now we’re here’. Het was een lange weg, maar nu zijn we hier. ‘Hier’, dat is op negentig minuten van een eerste landstitel in de clubgeschiedenis. Een driepunter tegen Standard volstaat voor het ultieme Gentse voetbalgenot. Hein Vanhaezebrouck blikt vooruit naar de belangrijkste wedstrijd ooit van de Buffalo’s.
Omdat er rond de gebruikelijke tafel aan het oefencomplex waarschijnlijk een stoel of dertig te weinig zou zijn geweest, ging de voorbeschouwing van Hein Vanhaezebrouck door in de perszaal van de Ghelamco Arena. En dat amper negen uur na de zege tegen Club Brugge - u kunt dus wel raden hoe Hein Vanhaezebrouck geluimd was. Hij begon zoals vanouds met het overlopen van de fysieke paraatheid van zijn selectie. “Depoitre probeert morgen (dinsdag, red.) aan te sluiten bij de groepstraining. Het gaat steeds beter met hem. Voor de rest hadden er een paar jongens kleine kwaaltjes na de wedstrijd in Club, maar dat moet morgen wel opgelost zijn.”
Gent kan dus op bijna volledige getalsterkte de match der matchen aanvatten. “Iedereen is zich ervan bewust dat we ons in ongelofelijke uitgangspositie bevinden – met respectievelijk vier en vijf punten voorsprong op Anderlecht en Club. Dat is onverhoopt. Bovendien beseffen we allemaal dat we donderdag kampioen kunnen worden. Ook dat hadden we niet kunnen vermoeden. Maar we weten eveneens dat er ons nog een moeilijke wedstrijd wacht. Standard is de voorbije weken goed op dreef, getuige daarvan hun prima resultaat in Anderlecht. Het zal ongetwijfeld een felbevochten partij worden, van de eerste tot de laatste minuut.”
Mocht het donderdag toch fout lopen, krijgt Gent wel sowieso een herkansing in Anderlecht. “We hebben als enige ploeg een tweede kans”, beseft Vanhaezebrouck. “Maar ik heb in mijn studententijd nooit een herexamen gehad en zou dat graag zo houden. (lacht) Al weet ik niet of het zondag moeilijker wordt dan donderdag. Voor mij is een uitwedstrijd even lastig als eentje voor eigen publiek. Dat bewijzen onze cijfers: we behaalden in de play-offs een punt meer uit dan thuis. Al zouden we het natuurlijk het liefst donderdag afmaken.”
Wie had durven dromen dat het zo zou lopen. Hein Vanhaezebrouck alvast niet. “Indien het clubbestuur bij de seizoenstart de titel voor ogen had, dan zou dat even slikken geweest zijn. Ze vreesden echter vooral om voor de derde keer op rij Play-Off I te missen. Maar een premie voor het behalen van een plek bij de eerste zes heb ik geweigerd. Want ik vind het logisch dat je met deze club Play-Off I speelt. Maar dat we zo ver zouden staan na één seizoen had waarschijnlijk niemand verwacht.”
Voor een gebrek aan kampioenenervaring heeft Vanhaezebrouck geen schrik. “Bij de miniemen, knapen en scholieren werd ik kampioen, hè. (schaterlacht). En bij Lauwe won ik ook een titel. Als trainer lukte het me bij Harelbeke (in derde klasse, nvdr.) en Kortrijk (in tweede klasse, nvdr.). Ik weet dus wat het is. En veel verschil is er eigenlijk niet. Er zijn alleen een pak meer tv-camera’s. (grijnst) Dat er veel van mijn spelers nog nooit kampioen werden? Dat is volgens mij geen nadeel. Ik heb de voorbije Play-offs kampioenswedstrijden gezien waarin teams met veel ervaring minstens even gestresseerd waren. Denk maar eens terug aan de titelmatch Anderlecht – Zulte Waregem twee jaar geleden. Een nerveuze partij waarin Anderlecht met veel meeval een punt pakte. Dus waarom zouden wij ons daar druk om maken? Zelfs de allergrootsten hebben het moeilijk.”
Vanhaezebrouck prees tot slot de mentaliteit binnen de spelersgroep. “Ik ben enorm trots op mijn spelers. Weet je, deze groep is nog uitzonderlijker dan die van bij KV Kortrijk - en daar was de sfeer al fantastisch. Hier zijn er namelijk meer spelers, waardoor er eens vaker iemand naast de selectie valt. Maar toch blijft iedereen even gemotiveerd en steunen ze elkaar. Daarnaast maakte elke speler vooruitgang op alle vlakken. Zowel fysiek als tactisch ging iedereen erop vooruit. En deze groep heeft zijn plafond nog niet bereikt. Mochten we alsnog de titel mislopen, zou ik dat vooral voor de jongens erg zuur vinden.”
(JVDV)
Foto: Yves Masscho
