JPL Speeldag 32

Hein Vanhaezebrouck

Julien De Sart

Julien De Sart heeft naast voetbalkwaliteiten ook de rust van zijn vader geërfd. Levensbelangrijk punt of niet, rustig overliep hij de match in de mixed zone. “Het was een goede match met veel intensiteit. Beide ploegen haalden een goed niveau. In de eerste helft begonnen we natuurlijk moeilijk, maar na de rust hebben we goed gereageerd. Met veel balbezit, weliswaar zonder grote kansen. Gelukkig kwam dan die penalty”.

Gestolen was het punt allerminst. “Een gelijkspel is hier een logisch resultaat. Verdiend ook. We willen winnen, maar als je dat niet doet, moet je proberen om niet te verliezen.” Droog, maar een waarheid als een koe. En wat met de penalty die Union claimde, hun coach op kop? "Mijn arm is tegen mijn lichaam: geen penalty. Volgens mij is er een verschil met onze penalty, maar ik moet toegeven dat ik die beelden nog niet heb teruggezien." En zo bemachtigen we terug die felbegeerde vierde plek. “Op 2 speeldagen van het einde willen we sowieso de Champions Play-offs in”. En of.

Nu eerst wat geschiedenis schrijven in Europa. “Tegen een Premier Leagueploeg”, floreerde de Luikenaar. “Kwartfinale in Europa, zeg. We zijn wel underdog en hebben niets te verliezen.. Het is een souvenir en wij moeten ervoor zorgen dat het een mooie wordt. Voor ons en de supporters.” Vannacht beginnen er alvast velen te dromen. (RG)

Hugo Cuypers

Bijna 20.000 harten bonkten in de keel. Penalty, Hugo Cuypers achter de bal, Moris als stuiterbal in zijn doel. Adem ingehouden – een levensbelangrijk punt stond op het spel. “Goaaaaaal”. Zelden werd een gelijkmaker zo enthousiast gevierd. “De keuze om door het midden te trappen had ik voor de match al genomen”, verraste de topscorer. “Het is altijd een beetje een risico, maar ik wist dat Moris heel vaak een hoek koos. Uiteindelijk draaide het goed uit”.

De Uniongoalie deed er nochtans alles aan om de Gouden Stier uit zijn focus te halen. “Wat een doelman doet, maakt me niet uit. Hij mag springen en doen wat hij wilt, ik doe gewoon mijn ding”. Op zijn kalmte staan geen grens. Zelfs coach Hein Vanhaezebrouck gooide om die reden met bloemetjes richting zijn spits.

Zijn match liep ervoor namelijk minder gesmeerd, met 2 grote kansen die niet in doel belandden. “Frustrerend? Neen hoor, gemiste kans horen erbij. De keeper pakte ze ook goed, hé. Ook als ploeg deden we ons werk. Het was een vrij gelijkopgaande match. De eerste minuut misten we jammer genoeg wat scherpte, maar we reageerden goed met die twee kansen van mij. We hadden de match relatief in handen en gaven weinig weg. Het punt is verdiend. Niet vergeten dat Union niet voor niets al anderhalf jaar aan de top van het klassement meedraait”. Wie krijgt daar nog een woord tussen?

Een vraag dan: hoe blijf je zo rustig, zeker na het missen van twee grote kansen in een grote match? “Die maturiteit probeer ik met de jaren te hebben en de pagina meteen om te draaien. Het heeft weinig zin om te blijven piekeren. En nogmaals: er stond een goede keeper tegenover mij. Liever een kans die hij pakt, dan een bal naast trappen. Het is dus ook zijn verdienste”. Nuchterheid te koop, die jongen. (RG)